Edinburgh (2)

Waren we dit weekend nog in Edinburgh voor het festival, een week eerder waren we er al weer eens met Zoë geweest.

We liepen – natuurlijk – over de Royal Mile. Via kleine steegjes zijn de closes te bereiken, al honderden jaren het onderkomen van de bewoners van deze oude stad. Deze figureert ook in Outlander.

We keken rond in Hollyrood Palace, de verblijfplaats van de koningin van Groot-Brittanië als ze voor officiële gelegenheden in Schotland is.

Op het terrein staan de ruïnes van een oude klooster, die door de familie altijd respectvol in tact zijn gelaten.

Vlak daarbij, aan dezelfde kant van de Royal Mile staat ook het Schotse parlement. Een modern gebouw, want Schotland heeft sinds net twintig jaar weer zelfbeschikkingsrecht.

Ik vind het erg mooi, met alle verwijzingen naar het Schotse landschap. Maar niet iedereen in ons gezelschap kan het evenveel waarderen. Gewoon een kwestie van smaak natuurlijk.

Ook hier blijkt weer de trots op Schotse helden. In de voet van het gebouw – de rots waarop het staat als het ware – zijn hun uitspraken gebeiteld. Zoals deze van Charles Rennie MacKintosch:

‘There is hope in honest error;

None in the icy perfections of the mere stylist.’

We vonden in New Town een pub waarvan het interieur helemaal met tegels is bekleed. Hij heet heel toepasselijk Tiles. En je kunt er een prima maaltijd eten.

Wel bar food natuurlijk. Zoals fish and chips, stake and ale pie of gegrilde zalm.